bez sensacji ale ciepło

nie chcę oczywiście zdradzać szczegółów.

Zresztą są bardzo nudne.
Następnego dnia po powrocie potkałam się z MMŻ na placu Dzierżyńskiego, na którym nie było już Dzierżyńskiego. Chyba brak tego pomnika uświadomił mi dopiero, jak wielka zmiana zaszła w tym świecie podczas mojej tu nieobecności. Zmiany w politycznej sytuacji świata szły w parze ze zmianami w moim życiu. Obie w dobrym kierunku. Obie na początku hurra optymistyczne, a potem jednak nie pozbawione trudności.
Nie umiem odpowiedzieć jak to się stało,że nam się udało, że jesienią miną 24 lata od randki na placu dzisiaj Bankowym.

Ale jakoś zawsze z tyłu głowy mam opowieść o Wańkowiczu i jego żonie. Byli do siebie bardzo przywiązani. I jak np Wańkowicz gdzieś poszedł a w tym czasie rozpętała się ulewa, to żona brała parasol i szła do niego, żeby nie zmókł. Troskliwość całkowicie pozbawiona egoizmu. Ten brak egoizmu nie przychodzi łatwo, to Biblijne "nie szukanie swego" to droga porzez mękę czasem, prawda?


Jeszcze dodam, że jak mój tato usłyszał, że dzień po powrocie zamiast z rodziną chcę spędzić czas z jakimś gostkiem, bardzo sie obruszył. Ale oczywiście po rozmowie dyscyplinujacej ( mama) łaskawie odstąpił od praw rodzicielskich :P:P:P



Zajrzyjcie TU i moze czas na jakies male odchamionko???