Koleżanka miała kupiony prezent dla swojej już niedługo synowej.
Sprawy się skomplikowały i niedługo synowa stała się nigdy synową. A prezent dostał się mnie.
Przypadkowo bowiem mamy ten sam rozmiar płetwy
Cudne są! O baaardzooo wygodne;))
A rozstanie młodych wyjdzie im obieg obojgu tylko na dobre, więc ten.
Apdejt.
@Krycha!!
Ładny dzień i długi bym wczoraj. Wyszłam na balkon i pomyślałam, że już niedługo trzeba będzie uprzątnąć skrzynki i zasadzić nie kfiatki . I przygotować sezon balkonikowy. Jak zwykle przetoczy się w domu dyskusja o czymś w rodzaju markizoparasola, bo wystawę mamy wschodnio południową. Jak zwykle nie dojdziemy do konsensusu i nic nie kupimy😄😄
Chyba, że macie jakieś geniealne rozwiązania w tym temacie.
Chętnie skorzystam.
Lubię nazwy polskich miesięcy. W innych językach, które znam, te miesiące brzmią podobnie, February po angielsku, Février po francusku, Februar po luksembursku.
A nasze są piękne o odzwierciedlają klimat roku w danym miesiącu.
Ale już mnie trzeba było w pewnym momencie wytłumaczyć skąd luty czy październik. A młodsze pokolenie to ma duży kłopot, żeby zrozumieć. Nie szkodzi. Niech se guglajo.
Kłopot w tym, że nie do końca te nazwy odpowiadają temu, co widzimy za oknem. Zwłaszcza zimą. I to szkodzi..
Ktoś ma luty luty za oknem dzisiaj?
Taka ciekawostka. Kościół do którego chodzę udał się na wieloletni remont, trudno było znaleźć taki duży na zastępstwo, już coś mamy na szczęście, w międzyczasie odbyły sie dwie msze w irlandzkim pubie;)
Cudne, no nie?
Ale miało być o czymś innym.
Otóż poszłam ja do kościołą z taką oto torebką po pachą.
Pani która przy wejściu rozdaje broszurki z tekstami czytań i piosenkami, już chciała mi coś powiedzieć ale zamiast tego zaczęła się strasznie śmiać.
Wzięła bowiem moją torebkę za piesa;)))
PS
Serio już minął cały miesiąc od początku roku??!!
Tylko ja i ja;)
A jak tam u was?
Kończy się pierwszy miesiąc roku. To już 1/12 za nami
Dni coraz dłuższe i to już widać, c'nie Gaga??
A ja cały miesiąc prawie będę siedzieć na 4 d w lux
Buziaki na cały tydzień.
Kiedy jechaliśmy w góry, za jedną z bramek zatrzymał nas oficer służby celnej. Nie uwierzycie, dlaczego.
Chciał sobie powiedzieć Moien. Czyli dzień dobry po luksembursku. Nie przyznał się, dlaczego. Może tam kiedyś mieszkał? Uśmiechnęliśmy się do siebie i pojechaliśmy dalej.
Swoją drogą. Ci ludzie są uzbrojeni po zęby. Ubrani w kamizelki kuloodporne. Strach pomyśleć, co to za robota jest.
A my wróciliśmy do domu wczoraj. Na stokach dobiło tylu weekendowych narciarzy, że słabo się jeździło. I zdecydowaliśmy się na powrót. Całe szczęście, bo mąż mi się zepsuł po 200km, coś z brzuchem.
I wiecie co?
Nie ma jak własne łóżko!!
Aaaa. I dzięki temu pójdę na WOŚP!!
Siema!!
Marny ze mnie narciarz. Ale jest podobnie jak ze śpiewaniem. Słabo mi wychodzi ale uwielbiam!
Moje stopy też o tym wiedzą i kiedy tylko wychodzę na stok, rozpaczliwie próbują chwycić się podłoża! Napięte do granic możliwości próbują mnie przekonać do powrotu do bazy wagonikiem na przykład.
Nic z tego!
Ryby poddają się dopiero po odcięciu płetw.
