piątek (nie) trzynastego

od czwartu wieczorem wiedziałam, że piątek będzie trudny i z niespodziankami
logistycznie skomplikowany, ale przecież nie żyje się od dziś

najtrudniejeszym momentem dnia miał być odbiór dziecka po próbie w szkole, bo okazało się, że nie wiemy o której godzinie a ja z niewiadomych powodów od 17 30 jestem nieobecna do 22 30 a mąż może może może nie może, zależy o której godzinie
syna mogłaby wrócić miejskim autobusem, ale jeszcze nigdy nie wracał tak, korzystamy ze szkolnego transportu, a tu musi się przesiąść, nie było to oczywiste
ale przecież są komórki!

tylko, że rano w trakcie odwożenia dziecka do szkoły się okazało, że komórka syna ma 1% bateri!!
myślałam, że pogryzę kierownicę ze złości!!

no nic, ułożyłam już plan Be i pojechałam do fryzjera czekając na info, o której ten odbiór
tylko że u fryzjera okazało się, że moja komórka została w domu!!
nic to, postanowiłam z farbą na głowie i czepku kąpielowym pojechać do domu po telefon
miałam blisko, wróciłam na czas
u fryzjera najazd hunów, dzikie tłumy, opóźnienia
pomocniczka rozwaliła jakiś krem
podczas suszenia moich włosów wysadziło korki
pan właściciel uznał, że dziś przynoszę im pecha i żebym już nigdy nie przychodziła w piątki

a na koniec okazało się, że z jakiegoś powodu farba nie chwyciła i jak przyszłam z odrostami tak z nimi wychodzę i we wtorek do poprawki!!!

CDN....

piszę nie wiedząc jak skończy się dzień, jeszcze wszystko może się zdarzyć!!
a ponieważ wracam ok północy  to nie mam zamiaru dopisywać końcówki - zamierzam przytulić się do najlepszego przyjaciela człowieka na 4 nogach