ciocia Wacia ( dla Erraty))

tak ją nazywałam, chociaż nie była moją ciocią
pewnie miała na imię Wacława
moi rodzice poznali ją przypadkowo
szukali dla siebie kąta w stolicy, oboje przyjechali do Warszawy w latach 60 z daleka i nie mając oparcia w rodzinie tułali się po wnajętych pokojach, nie zawsze mogli zamieszkać razem
i ta osoba zgodziła się ich ugościć sama mając tylko jeden pokój!
w dodatku moja mama była w ciąży
to był cud
mieszkali tak na szczęście tylko kilka miesięcy, po porodzie udało im się zostać kolatorami własnej kawalerki
ale przyjaźń z ciocią przetrwała do końca
wpadała na kawę zalewajkę jak kolorowy ptak, zawsze umalowana i ufryzowana, zawsze w pośpiechu i zawsze taksówką


bo mimo, że nie była osobą zamożną, to  zawsze miała pieniądze na kosmetyczkę , fryzjera i taksówki:)))