Jeszcze o tych dzieciach

 Najpierw odniosę się do tego, co wczoraj napisała Klarka. Ja też widzę jak moje starsze dzieci wychowują swoje córki. Uważam, że robią to wspaniale. Dziewczynki mają wszystko, co im potrzebne, miłość, czas, uwagę, cierpliwość. Na tym tle wyraźniej widać nasze rodzicielskie błędy. Czasem mi z tym źle. Ale potem przypomina mi się, jakie ja miałam zasoby i wzorce i widzę, jak dużo dałam moim dzieciom, miały dobry, bezpieczny dom. Nikt nie jest idealny. I dzieci Klarki i moje też nie są. 

 A Nina zwróciła mi uwagę na temat dzieci. Ja podobnie jak ona, w ogóle nie zastanawiałam się nad tym, czy chcę mieć dzieci. Dzieci się po prostu rodziło. Po ślubie ofkors. I szczerze mówiąc dopiero po ślubie zaczęliśmy o tym rozmawiać z mężem. Inaczej niż moja córka, kiedy się zakochała i związek zaczynał wyglądać poważnie od razu zapytała chłopaka, czy chce mieć potomstwo. Żeby potem nie było rozczarowania. To bardzo mądre ale dla mojego pokolenia lekko szokujące. 

Oczywiste jest dla mnie, że każdy człowiek decyduje o sobie i wara innym od ich decyzji. I to działa w obie strony. Pewna znana wokalistka straciła u mnie całą sympatię mówiąc, że tylko ludzie bez celu w życiu i niespełnieni rodzą dzieci. No raczej że chyba jednakowoż to chyba oznaka niespełnienia, takie bredzenie.

Dobrego piątunia, zwłaszcza szkolnym ludziom.