Anuk, Anuk, tak się nie robi...

 Jeżeli ktoś nie wie, kim była Anuk to tutaj można przeczytać jej bloga klik.

Dość wcześnie trafiłam na jej bloga, to był czas szukania tzw rakowych blogów,  kolegowania się z dziewczynami z podobnymi doświadczeniami. Nie prowadzę żadnych statystyk, część z nich zniknęła z blogosfery i cieszy się życiem,  część odeszła na zawsze a część zdrowiała a potem jak Anuk, po raz kolejny musiała się mierzyć ze skorupiakiem, z różnym skutkiem. Anuk nie żyje. Po tylu latach, takiej brawurowej wręcz walce, wyszarpywaniu terapii, Ania umarła. Kiedyś napisała, że nie chce mieć dzieci ale kiedy zaszła w ciążę stała się wspaniałą mamą Lwa, sama była Lwicą przecież. 

W mojej pamięci zostanie jako ktoś o ogromnej sile charakteru, szczerą do bólu,  bezkompromisową. Dawała nadzieję wielu chorym i myślę, że ciągle będzie ją dawała.

 Anuczku. Opłakuje Cię dzisiaj wiele osób,  to dużo mówi o tym, jak żyła. Ale teraz sobie odpocznij.