Ja, imigrantka

 Kto trochę śledzi wiadomości, ten słyszał co się wydarzyło w Dublinie we czwartek. Nożownik zaatakował dzieci przed szkołą, ciężko zranił kilka osób, nie wiadomo, ile by było ofiar gdyby nie odwaga jednak kobiety że szkoły i przypadkowego imigranta, który przy pomocy kasku motocyklowego unieszkodliwił zbrodniarza. Media społecznościowe skrzyknęły bandziorów z całego miasta i zaczęła się rozróba. Syn szczęśliwie był już w akademiku, ale jego kolega Polak musiał ratować się ucieczką przed chuliganami rzucanymi w niego butelkami ( usłyszeli, że mówił po polsku przez telefon). 

Było naprawdę groźnie, uniwersytet zamknął bramy i ludzie musieli zostać tam na noc, zresztą nie spieszyło im się do konfrontacji...

W akademiku syna schroniła się część kolorowych studentów, spali w różnych miejscach. A zajęcia na uczelni w piątek odwołano albo były on-line. 

Jestem imigrantką. Mam znajomych z całego świata i w każdym kolorze skóry. Dzieci wyrastały w środowisku pełnym akceptacji i tolerancji dla każdego. Nigdy nie zrozumiem tej nienawiści i agresji...

Ps. Dużo wskazuje na to, że Klarce da potrzebne moce. A Klarce moce nasze się po prostu należą!