Bardzo mnie poruszyło to, co napisała Hania K wczoraj w komentarzach

 Dziękuję jeszcze raz, że się z nami tym podzieliłaś...

Brakuje mi słów do komentarza, te słowa mówią same za siebie....

Ludzie, którzy zmęczeni, głodni i zmarznięci wychodzą z Puszczy niczym nie przypominaja tych co są pokazywani w tv. Siadają na gołej ziemi i nic już nie chcą. Mają dość, obojętnieją. Tak samo jak zaczynają obojętnieć ludzie stąd na ich widok. Coraz częściej słyszę głosy tych, którzy nadal jeszcze pomagają, że po co tu lecą? Ci w sierpniu, wrześniu zostali ewidentnie oszukani ale ci co lecą tu teraz dobrze wiedzą już co tu się dzieje... A u mnie dziś, na skaju Puszczy było minus 6... Idzie zima.

Nasze współczucie i żal zaczyna mieszać się ze złością. Przekaz idzie w świat. Ten z którego przylatują też. Jest mnóstwo tamtejszych stron z relacjami emigrantów. Nasza złość polega na tym, że jeśli nadal będą przylatywać następni to Puszcza przy mrozach stanie się cmentarzyskiem. Na naszych oczach i w naszej bezradności i bezsilności. Mamy świadomość, że wozone w bagażnikach już ciągle, bo nie wiadomo w którym momencie mogą się przydać - termosy, koce, zgrzewki wody itd tak naprawdę są minimalna kropelka w skali problemu. W wielu z nas trauma zostanie już na zawsze bo tego nie da się odzobaczyc. Sorry za te wywody ale pisząc o tym gdzie się tylko da mamy nadzieję... Właściwie nie wiadomo już na co.