O tym, jak omałoco poleciałam nie tam, gdzie chciałam

 W czasie mojego zagranicznego życia dość sporo czasu spędziłam na lotniskach. Były loty i duże, i małe. Najkrócej leciałam do Brukseli,  200km, pół godziny małym śmigłowym aeroplanem. 

Krótko mówiąc, nie można odmówić mi doświadczenia w poruszaniu się po lotnisku

Aż tu.nagle!

Samolot do lux odlatywał z wyjścia  nr 1. To idę w tym kierunku. Idę idę i nagle kolejka,  każą pokazać paszporty. Ja miałam dowód i to nowiutki i dzięki temu mogłam  skorzystać z automatycznej kontroli granicznej. Że też kurna wtedy nie zaświeciły mi się żadne lampki kontrolne!! W sumie było to fajne doświadczenie,  jedna maszyna skanuje dowód,  druga po chwili przygląda się Twojej facjacie. NIKT I NIC nie przygląda się twojemu biletowi... A szkoda 

Za bramką dość szybko okazało się, że przekroczyłam granicę Schengen 🙈. Przekroczyć było całkiem łatwo. Ale wrócić....

Kiedy po 3 próbach udało mi się w końcu dorwać kompetentną strażniczkę to ta spojrzała na mnie jak na ducha i 3 razy pytała,  jak mi się udało tam wejść 🤦

A to raczej ja się pytam, jakim cudem udało mi się wejść tak łatwo do strefy Schengen i to na dowód...!!!!