de-konspira

Naiwnie sądziłam, że nie spotka mnie to, co niedawno spotkało Futrzaka, czyli dekonspiracja.

Jak większość z Was wie, moi znajomi z realu nie wiedzą o tym, że piszę bloga.
I miałam nadzieję, że tak zostanie
Aż tu nagle...
Zadzwoniła do mnie wczoraj znajoma Beatka i rozwiała moje nadzieje na kompletną anonimowość:/

Właściwie nie powinno mnie to dziwić. Znamy się ze studiów, po moim wyjeździe kontakty się trochę rozluźniły, ale nawet była u mnie w Lux. A potem straciłyśmy kontakt, ale znalazła mnie przez internet, dokładnie przez Naszą Klasę. Okazało się że też mieszka w Brukseli.
To bardzo miły kontakt był.
Bardzo mi było przykro, że wraca na łono.

Muszę tu napisać że Beata ma specjalne miejsce w moim sercu. Jak zachorowałam, zachowała się po prostu   jak trzeba. Przejęła się, ale bez histerii. Nie bała się dzwonić, skypowaś, dopytywać. Bez wścibstwa ale z zainteresowaniem. Rozmowy z Nia bardzo dobrze na mnie działały.
Niezwykłe.

Napisałabym o Niej wicęj, ale teraz mi nie wypada :PPP
Napiszę tylko, bo to bardzo dobra wiadomość dla "piersiastych", że Jej Mama też
 zachorowała na to paskudztwo. 20 lat temu. I ciągle jest po ziemskiej stronie życia :)))
Nadaje sie na ściankę do Ostrej :)))

I mam nadzieje,  że mnie NIE zdradzi ....;)