Nie ma przypadków?

Dziś miał w końcu być wesoły post.
Ale nie będzie.

Gdzieś tak ok roku temu poznałam Mariolę. Przypadkiem (?)
Na forum pewnego rakowego portalu, ona mnie zaczepiła, bo sie okazało, że mieszka w Brukseli i przeżywamy podobną historię. Ona chwilkę wcześniej niż ja odkryła swojego guza, był spory a po biopsji mówiła, że rósł jak na drożdżach. Mastektomia, węzły. Chemia. Herceptyna. Jak już nawiązałyśmy ze sobą kontakt okazało się, że ma przerzuty do skóry - do tamtej pory nawet nie wiedziałam, że coś takiego istnieje.
Kolejna operacja, badania, różne chemie, ale było coraz gorzej.
Umarła dwa dni temu.

Nie wiem, jaki sens miało nasze spotkanie, wspólny obiad u pani Kasi, kilka odwiedzin, mejle. Ale chyba miało?

Dla czytaczy belgijskich, w niedzielę jest msza za Mariolę u Dominikanów  w Brukseli.