Przyszła nagle

 Ta Jot. Ciągle nie wypowiadam jej imienia. Jednego dnia jeszcze w sweterku na podwórku a drugiego czapka, szalik, rękawiczki. Urocze mgły zasłaniają słońce. A mnie cieszy, że się na zmianę opon umówiłam zawczasu. 

Ogrzewanie włączyłam dopiero w poniedziałek, zalety mieszkania w bloku.

I postanowiłam, że nie wpadnę w ciemnonocną depresję. Znaczy, że dni są krótkie. Bo i tak mam lepiej niż mieszkańcy Polski, prawie godzinę później niż w Warszawie u mnie zachodzi słońce. 

Dzięki Paulinie kto chciał mógł wysłuchać audycji z udziałem syna Chustki. Pomijając żenujacy poziom tej rozmowy, ucinanie w połowie wypowiedzi itp to ucieszyłam się, że mogliśmy usłyszeć Janka. Niech mu się wiedzie.

Jeszcze raz dziękuję Paulino. I Wiki za linka!