Nieszczęśliwa z wyboru

 Kiedyś odwiedziłam dawno nie widzianą ciocię. Nasłuchałam się tak przerażających opowieści o biedzie i nędzy, w jakiej żyje,  że po powrocie do domu spytałam mamę,  jak jej pomóc, czy pieniądze, czy żywność. 

Mama prawie z krzesła spadła ze śmiechu. Ciocia finansowo bardzo dobrze sobie radziła i miała 3 dzieci,  dorosłych, wspierajacych i nic jej nie brakowało. A użalanie się nad sobą jest jej niezbędne do życia. 

Są takie osoby, które nie są w stanie zobaczyć, że szklanka jest do połowy pełna pięknego dobrego trunku . I zatruwają innych zmuszając do czucia się winnym, do ciągłego uświadamiania, że nie jest tak źle, że jest dobrze. I nie zawsze da się uciec od takiej osoby...

Ech...