piękne czytanie na 3cią sobotę WP

bardzo trudno o pokorę
czyż  nie każdy widzi się w gruncie rzeczy jako mądrego, dobrego, życzliwego?
nie zawsze widzą nas takimi bliscy czy dalsi, co raczej skłania nas do myślenia, ze to ich problem;)

od was, tutaj, dostaje wiele ciepłych słów i często mam wrażenie, że postrzegacie mnie jako osobę o wiele lepszą i życzliwszą niż sama  sobie sie  wydaję
nie wydaje mi się, żebym była jakoś przesadnie skromna
ale jak się nad soba zastanawiam, to raczej proszę Pana Boga, żeby mi wybaczył wszystkie złe słowa i czyny, nawet te które popełniłam nieświadomie, niż dziękowała mu za to, ze jestem taka dobra i wspaniała

jak w tej przypowieści

: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” 

dużo bliżej mi do tego celnika...

obca jest mi postawa człowieka  wiecznie zadowolnego  z siebie i nie widzącego  swoich złych uczynków
krzywda wyrządzona niechcacy i w emocjach pozostaje krzywdą i wymaga przeprosin