IB

Jestem fanką międzynarodowej matury.

Nie mam zamiaru wyczerpująco opisać wszystkich zagadnień z tym związanych, bo zajęłoby to mnóstwo czasu i atłasu.

Dwa lata przed młody człowiek wybiera 6 przedmiotów, któych będzie sie uczył i z któych będzie zdawał egzaminy. Naukę innych kończy już na zawsze. W tej grupie obowiązkowo jest jezyk, w którym sie uczy ( u nas to angielski), jezyk obcy i matematyka - do wyboru poziom podstawowy czy rozszerzony.

Fajnie jak się wie, co się chce studiować, przyszły lekarz wybiera chemię i biologię np, dziennikarz może np psychologię, do wyboru często jest też ekonomia, biznes, informatyka.
Reszta musi dokonać jakiegoś wyboru z serii - f szyciu nie kcem jusz tej georafii siem uczyć!!

Do tego dochodzi jeszcze coś takiego jak CAS, czyli prace społecznie użyteczne i rozwijanie pozalekcyjnych zainteresowań.

Praktycznie z każdego przedmiotu są 3 egzaminy. Dla tych, którzy się przerazili powiem, że to fantastycznie. Nie ma możliwości, żeby się na małej rzeczy potknąć. Jak umiesz matmę to masz tyle zadań do zrobienia, że nawet jak się w któymś pomylisz, to w sumie nie ma mowy, dobrze zdasz.
Najwyższą oceną jest 7.
Otrzymuje się ją gdy uzyska się pewien procent poprawnych odpowiedzi, w zależności od przedmiotu może to być 75% albo 85%.
Uff.

Mój pierworodny dostał na maturze 37 punktów, to świetny wynik.
Ale brakowało mu po 2-3 % z każdego przedmiotu żeby było jeszcze lepiej:))

Tak sobie myślę że Zosia chce mieć lepszy wynik, ale jak dla mnie to ja już jestem zadowolona z jej wyniku :))