szukamy pracy

Wynajęłyśmy pokoik, przerobiony z garażu, latem wynajmowany letnikom, a zimą likwidowany, zatem wiedziałyśmy, że czeka nas przeprowadzka.

Ale tymczasem musiałyśmy znależć prace!
Z rana spakowałyśmy się i na piechotę w drogę, w poszukiwaniu chętnego farmera do zatrudnienia nas.
Obeszłyśmy wszystkich hodowców tulipanów w zasięgu naszych młodych i urodziwych kończyn dolnych.
I NIC
Sprawa przestawała wyglądać różowo. Za pokój, jedzenie, ew. powrót trzeba płacić w twardych guldenach. Wypożyczonych. Suma spędzająca sen z powiek. Z ciężkim sercami wracałyśmy do domu, noga za nogą...
Aż tu nagle
usłyszałyśmy polskie głosy! Moja kuzynka niewiele myśląc rzuciła się na nich i od słowa do słowa okazało się, że oni też przyjechali do pracy, że pracę mają, ale nie mają mieszkania. My na to, że to się wymienimy, my im pokażemy jak załatwić mieszkanie a oni nam załatwią pracę.
I się udało!
Zahaczyłyśmy się u jednego farmera, a po kilku dniach, kiedy to i tak musiałyśmy się wyprowadzić z naszego pokoiku, zamieszkaliśmy z nowo poznanymi Polakami w małym domku. Oni mieli samochód, zatem mogliśmy dzielić się kosztami i mieszkania i benzyny.
Ale nie było to takie łatwe, jak się okazało....