Środa

Popielcowa
Dla mnie jeden z najważniejszych dni w roku

Nie jestem religioznawcą an filozofem, ale to co wiem każe mi mniemać, że większość wyznań i filozofii wspomina coś o ascezie, u umiejętności wyrzekania się pewnych rzeczy. Zatem Wieki Post chrześcijański nie jest czymś niezwykłym.
Młodą, tfu, młodszą osobą będąc nie umiałam się umartwiać. Wyrzeczenie się czegokolwiek na 40 dni było dla mnie oznaką szaleństwa.
Jakoś kilkanaście lat temu mi się zmieniło. I próbuję sobie narzucać w tym czasie jakieś ograniczenia. Odkryłam, że sprawia mi to ogromna satysfakcje, nie tylko religijną.
Stety - niestety z reguły nie udawało mi się w 100% dotrzymać zobowiązania. I to mnie denerwowało. Ale usłyszałam kiedyś od księdza, że jak ktoś mu mówi, że wytrwał w danym postanowieniu cały post to on uważa, że widocznie postanowienie było słabe:)))

Ogromnie dumna jestem z moich dzieci, które też sobie czegoś zawsze odmawiają w poście. Nie jest to przez nas narzucane w żaden sposób. Obawiam się w dodatku, że idzie im lepiej niż nam:))

Jest taki ksiądz Wojtek w Warszawie, który wystawia symbolicznie wagę na początku postu przed kościołem, żeby się ludzie zważyli na początku a potem na końcu.
To mądry i dobry ksiądz jest.