Nie samym rakiem żyje człowiek

takie hasło przyświeca imprezie babskiej, którą dziś urządzam u siebie w domu.

Skoro była na początku tego całego bałaganu, to niech i będzie na zakończenie. Koleżanki mam tu fajne, bez pretensji, świetnie się nam razem rozmawia, i pije, a zwłaszcza śmieje.
Każda inna, każda z inna historią.
Ale dziś nie o tym.
W przerwach między łykiem tym a tamtym będziemy lukać na mój dość nietypowy zbiór. Szczerze mówiąc, nie wiem dokładnie, jak to się zaczęło. Ale któregoś dnia policzyłam swoje małe, wieczorowe torebki i wyszło, że mam ich 30. I bardzo je lubię i chiałabym więcej, więcej!!
I zaczęłam je zbierać.
OCZYWIŚCIE nie kupuję ich ot tak, w sklepach. Chciaż zdazają się wyjątki. Moim ukochanym żródłem jest Allegro. Albo pchle targi. Albo jakieś wyprzedaże szkolne second hand -  na takim udało mi się raz kupić absolutny unikat za całe 1 euro.
Muszą spełniać pewne wymagania te torebeczki. Powinny być nieduże, świecące, oryginalne. I mało kosztować, rzecz jasna.

Tylko błagam, nie pytajcie mnie, czy mam okazję je nosić, przecież jak ktoś zbiera np znaczki pocztowe to ich nie wysyła na listach!!

A teraz zagadka.
Ile ja ich mam?
Jutro rano rozwiązanie.
W nagrodę wiersz.
Jeśli się zgodzi, to Baba napisze :)))

PS Głosowanie zamykam o północy!